37/50
Film, merhum bir arkadaşına ve akıl hocasına ait bir Alman çoban köpeğini evlat edinen bir yazarın aşk, dostluk, keder ve iyileşme hikayesini anlatıyor. Çoğu yazar kitaplarının uyarlamasını beğenmezken, Sigrid Núñez kitabının bu uyarlamada sunulma biçiminden memnun olduğunu söyledi. 11 Eylül 2024’te Toronto Uluslararası Film Festivali’nde (TIFF) gösterildi. (ilk izleme) Biçim: sıradan tiyatro Tarih hangi yöne hareket ettiğini bilmez, bu yüzden çoğu durumda sadece devam eder ve bitmez tükenmez gibi görünür ve sonra izleyicinin zamanının uzunluğunu ve ağırlığını hissettiği an gelir, ki bu uzun bile değildir, ancak hikayenin yavaş ve bazen sıkıcı temposu nedeniyle öyle görünür. Köpek kesinlikle filmin en iyi kısmı. Bu duyguları gösterme ve bir şeyler söylemek için vücut dilini kullanma şekli çok etkileyici. Hikayenin Bill Murray’in karakterine yaklaşma şeklini gerçekten beğenmedim, çünkü bana çok işe yaramaz göründü. Benim için film, intihar eden ve geride bir köpek bırakan bir yazarın hikayesinden ziyade, bir köpek ve yas tutan bir adamın hikayesi gibi. Bu açıdan, film bana çok kaotik geldi ve bu tema açısından kolayca daha derine inebilirdi veya Bill Murray’in karakterini destekleyecek bir geri dönüş gösterebilirdi. Bunun dışında, özel bir şey yok, ancak genel olarak izlenmesi hoş ve sıcak bir film!
